En het moet weer lukken. “Wie via Rome vliegt, riskeert zijn bagage te verliezen”, had men mij al vooraf gezegd. Maar hoe groot is de kans dat dat werkelijk zou gebeuren? Ja, dus! Gelukkig heb ik nog de hele namiddag en avond om te shoppen maar eerst zo snel mogelijk naar de pit. Enkele opliggers met de powerboat erop staan al geparkeerd. Het is geen sinecure om zich met een dergelijke mastodont zich ertussen te wringen. Ik sla een praatje met de chauffeur van Silverline. Hij is zondag vertrokken en kwam vandaag, donderdag pas aan. Ook Patrick die dankzij Bob Nagels die voor de oplegger en truck zorgde heeft er een behoorlijke rijtijd opzitten. En alles moet nog terug ook. Stilaan krijgt hier alles vorm en komen ook de vertrouwde Powerboat P1-beelden terug.
Kathy en Jean-Marie worden al door jan en alleman bevraagd. Druk, druk maar wat een gevoel hier te kunnen zijn in het prachtige Siracusa “Some places you think you’re in a filmset”, zeg Angharad, hoofd van PR en press. “The food here is excellent and the Chardonnay is absolutely superb”, gaat ze onverdroten verder en ik heb geen reden om haar niet te geloven. Ik neem een taxi terug want hoezeer ik het thuis nagenoeg nooit doe, ik moet gaan shoppen. Dankjewel, Al Italia.
Powerboating … All the Rest is Waiting
